δοξάζω

(AM δοξάζω) [δόξα]

1. νομίζω, φρονώ

2. εγκωμιάζω, επαινώ, δοξολογώ

3. τιμώ ως θεό, λατρεύω, προσκυνώ («αυτός μου θεός και δοξάσω αυτόν», ΠΔ)

μσν.- νεοελλ.

κάνω κάποιον ή κάτι ν' αποκτήσει δόξα, τιμή, φήμη («τ' όνομά μου δόξασέ το»)

μσν.

1. τιμώ, γιορτάζω

2. μέσ. προσκυνώ, τιμώ

αρχ.

1. (με σύστ. αντ.) έχω γνώμη, δέχομαι δοξασία

2. (με εμπρόθ. προσδιορισμό) νομίζω, φρονώ, γνωματεύω («οὕτω καὶ σὺ περὶ τῆς ρητορικῆς δοξάζεις», Γοργ.)

3. (με μτχ.) υποθέτω, θαρρώ («δοξάσει τις ἀκούων ὄπα», Αισχ.)

4. διαμορφώνω, διαπλάσσω σχέδιο

5. έχω δική μου γνώμη, θεωρία

6. έχω πίστη που δεν προέρχεται από γνώση (σ' αντίθεση με το γιγνώσκω και το επίσταμαι)

7. τα δοξαζόμενα

πίστεις που στηρίζονται σε εικασίες.